Απόστολος Αραπκιλής

«Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας

στη ροή του χρόνου και της ιστορίας»

Ο Απόστολος Αραπκιλής γεννήθηκε στη Ραφήνα το 1942.

Η καταγωγή του είναι από την Τρίγλια της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας.

 Έζησε σχεδόν όλη του τη ζωή στη Ραφήνα, εκτός από την περίοδο που πήγαινε στο Γυμνάσιο στην Αθήνα.

Ευτύχησε, όπως μας είπε, να επισκεφτεί την Τρίγλια το 2007.

Στα πλαίσια του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του 1^ου ΓΕΛ Ραφήνας τον συναντήσαμε αρκετές φορές στο καφενείο του Κυριάκου Δρακούλη, δίπλα στο γήπεδο της Ραφήνας.

Το Καφενείο αυτό ήταν παλιότερα ο χειμερινός κινηματογράφος της Ραφήνας, τον οποίο λειτουργούσε ο Σταύρος Δρακούλης.

Ο κυρ-Απόστολος είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και τα μυστικά του.

Θα σας μεταφέρουμε ορισμένα από όσα μας είπε κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μας στα πλαίσια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του 1^ου ΓΕΛ Ραφήνας «Το περιβάλλον της Ραφήνας και του Πικερμίου. Χθες-σήμερα». 

Η ελπίδα πάντα βρίσκει τον τρόπο και το δρόμο για να ανθίσει

Ανατολική Αττική.
Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, κάπου στο Πικέρμι, όχι πολύ μακριά από το τέλος της Αττικής Οδού.
Χειμώνας του 2007-2008.
Μια απίστευτη εναλλαγή εικόνων ασχήμιας και ομορφιάς.


Ένα φυτό ξεπροβάλλει περήφανο μέσα από ένα παλιό μπουρί. 
Η ζωή προβάλλει ξανά μέσα από έναν παλιό πεταμένο σωλήνα μιας σόμπας πετρελαίου.

Όλα αυτά σε μια περιβαλλοντική εξόρμηση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας με τα παιδιά της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 2ου ΤΕΕ Ραφήνας.

Τους ευχαριστούμε πάντα πολύ.

Ανάμεσα στα σκουπίδια

Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013.

Η απόλυτη αντίθεση ανάμεσα στη Φύση και τον Ανθρώπινο Πολιτισμό.
Ένας λευκοτσικνιάς (Egretta garzetta) περπατά ανάμεσα σε κάθε λογής σκουπίδια, απομεινάρια μιας εφήμερης καταναλωτικής σχέσης.
Η παντοτινή γοητεία της φύσης μέσα στον παραλογισμό του εφήμερου πολιτισμού του ανθρώπινου είδους, αυτού που θέλει να αυτοαποκαλείται και "Σοφός Άνθρωπος" (Homo sapiens sapiens).

Μια καλή ιδέα θα ήταν ο καθαρισμός της Κοίτης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. 

Όχι, όμως, με μπουλντόζες και μηχανικά μέσα, αλλά μόνο με τα χέρια. 

Υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που ζουν στο Ρέμα και θα "ισοπεδώνονταν" στο πέρασμα της μπουλντόζας.
Ακόμα και τα σκουπίδια μπορεί να είναι μικρότερο κακό από αυτό που προκαλούν οι μπουλντόζες όταν μπαίνουν στο Ρέμα.

Την άλλη φορά, καλό είναι να πάρουμε μια σακούλα σκουπιδιών που θα τη γεμίσουμε με τα εφήμερα παραπροϊόντα της καθημερινότητά μας.

Μια ασυνήθιστη παρουσία

Μια ασυνήθιστη παρουσία στην παραλία της Ραφήνας

Aς δούμε κάποιες ασυνήθιστες παρουσίες που εντοπίστηκαν κατά καιρούς στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και στις εκβολές του.

Ενδεχομένως κάποιες από αυτές μπορεί να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης μιας μικρής ιστορίας από κάποιους μαθητές.

Δύο χρόνια πριν

Παραλία Ραφήνας, Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013.
Η μεγάλη βροχή που προηγήθηκε φούσκωσε για τα καλά τα νερά του Μεγάλου Ρέματος, τα οποία παρέσυραν στη ροή τους διάφορα αντικείμενα και φερτά υλικά.
Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτά βρέθηκε και ένα αλλόκοτος επισκέπτης: ένα μικρό λιονταράκι που βρέθηκε αναπάντεχα στην άμμο της παραλίας. 

Ποιος, άραγε να ξέρει από πού μεταφέρθηκε. 

Κάποιο παιδάκι μπορεί να το αναζητά.

Στην παραπάνω φωτογραφία το αρκουδάκι ποζάρει χαρούμενο με φόντο το "Αικατερίνη Π".

                                                   Τρεις μέρες μετά

Τρεις μέρες μετά ακολούθησε η μεγάλη πλημμύρα της 22ης Φεβρουαρίου 2013.

Άραγε μήπως το αρκουδάκι ήθελε να μας προειδοποιήσει για τον επερχόμενο κίνδυνο;

Γνωρίζοντας το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας

    Καλώς ήρθατε στο γνωστό ποτάμι της Ραφήνας, 
το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.

      Με λένε Αραφήν, 

όπως τον γνωστό στρατηγό που έζησε
κάποτε σε αυτήν την περιοχή.

Ήρθα για να σας δείξω το οικοσύστημα του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Αυτό εδώ το ποτάμι φημίζεται για την ομορφιά του
και για τη μεγάλη του ιστορία.

Εδώ έρχομαι εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια,
 κάθε χειμώνα.

 Τα καλοκαίρια τα περνάω στην Μεγάλη Πρέσπα και την
Κερκίνη. 

Εκεί υπάρχουν πολλά πουλιά, εκτεταμένοι καλαμιώνες 

και βρίσκω το ταίρι
μου για να ζευγαρώσω.

         Εδώ στο Μεγάλο Ρέμα δεν υπάρχουν τόσα πολλά πουλιά, 

αλλά το χειμώνα είναι πιο ζεστά σε σχέση με το Βορρά

 και βρίσκω αρκετά ψάρια για να φάω.

      Είμαι το μεγαλύτερο σε ηλικία πουλί  

και ξέρω πολλά να σας πω τόσο για το Ρέμα 

όσο και για τα πουλιά που συναντώ κάθε φορά εδώ.

Κάθε χρόνο σμίγω ξανά και ξανά με τα αγαπημένα μου ξαδέλφια, 
τον σταχτοτσικνιά και τον λευκοτσικνιά.

         

Αν δεν έχετε αντίρρηση θα ήθελα να σας ξεναγήσω
στο ποτάμι μου.